مال دنیا

این دنیای دون، این صحنه مشعشع که هزار و یک بازیِ سایه در آن اجرا می‌شود پر است از انواع و اقسام بازیگر که فریب پول و ثروت و جاه و مقام را می‌خورند. هرقدر بر ثروتشان افزوده شود همان‌قدر محتاج‌تر می‌شوند به پول. هرقدر بالاتر بروند، همان‌قدر گرسنه‌تر می‌شوند به ترفیع. با فساد و حسد، با ذلت و کبر، مال دنیا را قبله خود قرار می‌دهند، بنده اشیاء می‌شوند. دانسته یا ندانسته. آگاهانه یا ناآگاهانه.

کتاب: ملت عشق (ص ۳۶۸)
نویسنده: الیف شافاک
ترجمه: ارسلان فصیحی
ناشر: ققنوس (۱۳۹۸)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *