در قصهٔ تو گم شده‌ام جای من کجاست؟
تصویر سایه‌روشن فردای من کجاست؟
می‌پرسم از خودم که در این خواب‌های گنگ
تعبیر آفتابی رویای من کجاست؟
در ابتدای قصهٔ تو راه می‌روم
معلوم نیست آخر دنیای من کجاست؟
سطری پر از سکوت شدم سرد، سرد، سرد
در شعر ناگزیر تو معنای من کجاست؟
دلشوره، رنج، وسوسه، پایان سرنوشت
این شام آخر است یهودای من کجاست؟
چون موج بی‌قرارم و چون باد در بدر
آرامش دوبارهٔ دریای من کجاست؟
در آرزوی یک غزل ناب مانده‌ام
این همنشین روز مبادای من کجاست؟
با من بگو کجای جهان ایستاده‌ام؟
در این بهشت گمشده حوای من کجاست؟
حسین نعمتی